OMMEN – In de gemeente Ommen zijn op verschillende locaties met twee minuten stilte de oorlogsslachtoffers herdacht die sinds de Tweede Wereldoorlog zijn gevallen. De belangstelling was overal overweldigend. Bij het herinneringsmonument op de Besthemerberg waren ook enkele oud-gevangenen vertegenwoordigd. In verband met de plechtigheden later op de avond werd hier om zes uur twee minuten stilte in acht genomen. Burgemeester Marc-Jan Ahne sprak hier de ongeveer 200 aanwezigen toe en legde samen met zijn echtgenote namens het gemeentebestuur van Ommen een krans. Ook werden bloemen gelegd door de oud-gevangenen, het 4 mei comité, de stichting 40-45 en leerlingen van de basisschool Nieuwebrug, die ook voor een declamatie zorgden.
Bij het gemeentehuis wachtte een stoet van 400 belangstellenden om een stille Herdenkingstocht te maken door het centrum langs de 27 Stolpersteine. Bij de Joodse begraafplaats nam de stoet een moment stilte in acht. Hierna werd een krans gelegd bij het oorlogsmonument van de vier omgekomen Britse vliegers. Ook hier hield burgemeester Ahne een toespraak.
De herdenking in Stegeren werd muzikaal begeleid door muziekvereniging De Bazuin. Na een twee minuten stilte en na het zingen van het Wilhelmus en het hijsen van de vlag hield wethouder Klaas Smid een toespraak en droegen leerlingen van de CBS Hoogengraven een aantal gedichten voor.
Voor bijna tweehonderd belangstellenden memoreerde wethouder Smid dat het goed is om blijvend te herdenken. Dit jaar met het treffende thema: “Wie de ogen sluit voor het verleden, is blind voor de toekomst”. Het deed de wethouder goed dat zoveel verschillende generaties bij de herdenking aanwezig waren. Op een bijzondere plek in Stegeren, dat in de laatste oorlogsjaren dienst deed als afwerpterrein van wapens en munitie voor het verzet. Het monument herinnert aan een bijzondere periode in de geschiedenis, waar de woorden staan geschreven: “In dankbare herinnering aan de verzetsgroep Salland, gedragen door de steun en zwijgzaamheid van de bevolking”.
Volgens Smid mag de traditie van het gedenken van slachtoffers in de oorlogen met Duitsland en Japan en in de vredesoperaties nadien, niet verloren gaan. “Ook niet nadat we dit jaar mogen vieren dat het 70 jaar geleden is dat Nederland werd bevrijd. Ook niet als er geen opa’s en oma’s meer zijn die de zwarte periode van onderdrukking aan den lijve hebben meegemaakt en daarover kunnen vertellen. We horen stil te blijven staan bij de slachtoffers, maar ook bij de mensen die met gevaar voor hun eigen leven en dat van hun naasten bijzondere moed durfden te tonen. Zoals dat hier ook in Stegeren het geval was. Onder erbarmelijke en onbeschrijflijke omstandigheden. Het is moeilijk het onbeschrijfelijke te beschrijven, het onvoorstelbare voorstelbaar te maken. Zo werden meer dan 107.000 Joodse medeburgers gedeporteerd uit Nederland. Slechts 5200 keerden na de oorlog terug. Kille getallen. Abel Herzberg omschreef het in zijn woorden: “de nazi’s hebben niet 102.000 mensen vermoord, maar 102.000 keer een mens. Elk slachtoffer een uniek mens”.
Wethouder Smid riep de jeugd op de bevrijding van Nederland blijven te herdenken. “Juist voor jongere generaties ligt er een opdracht te blijven herdenken en gedenken. De Tweede Wereldoorlog is 70 jaar geleden, maar ook vandaag worden er nog steeds mensen buitengesloten. Slaat de kilte toe. Zijn onschuldige mannen, vrouwen en kinderen slachtoffer van afgrijselijk geweld. TV beelden, radioreportages, kranenartikelen getuigen er dagelijks van. Net als voor en na 1940 melden zich mensen op de vlucht voor onbarmhartig geweld en onvoorstelbare verschrikkingen. Op zoek naar vrijheid en een veilige toekomst. Vrijheid lijkt voor ons zo vanzelfsprekend, maar niets is minder waar. Waakzaamheid blijft geboden voor uitsluiting en discriminatie. Aan ons de opdracht te blijven zoeken naar dat wat ons bindt. Nee zeggen tegen blindfanatisme en onberedeneerd onderscheid te maken tussen groepen. Bereid onderdak te bieden en onze hoofden niet af te wenden”, aldus Smid in zijn toespraak. Ook werden herdenkingen gehouden in Beerzerveld/Mariënberg en in Lemele.
Tekst: Harry Woertink
