Vorige week sprak ik met Jan Veurink, voorzitter van de Vereniging Ommerschans. De vereniging had op 4 juli een mooie opkomst gehad bij de open dag. Dat is wel te begrijpen als je weet dat Ommerschans kans maakt op een UNESCOnominatie. Ommerschans nu is een grafveld omgeven door landerijen met een strakke lanenstructuur . Niet veel zou je zeggen, en al helemaal niet voor een UNESCOnominatie. Maar werelderfgoed gaat niet alleen om bijzondere gebouwen, het gaat ook om bijzondere verhalen.

Honderdvijfentwintig jaar geleden sloot hier het bedelaarsgesticht Ommerschans haar poorten, nadat ze, met vijf andere plaatsen in Nederland en Vlaanderen, zeventig jaar ‘kolonie’ was geweest. In die tijd leefden veel mensen in forse armoede. Johannes van den Bosch wilde hen een nieuwe kans geven: met ‘arbeid, onderwijs en onderhoud tot een hogere beschaving, verlichting en weldadigheid verheffen’. En zo richtte hij vanaf 1818 Koloniën van Weldadigheid op. Ommerschans was een ‘onvrije kolonie’, ook om de mensen weer discipline bij te brengen. Helaas moeten we ook vaststellen dat het niet allemaal rozegeur en maneschijn was.

Dankzij Staatsbosbeheer worden de fundamenten van de kolonie weer bloot gelegd. En met het blootleggen van de fundamenten wordt ook het idee van de kolonie weer zichtbaar, je kunt het rustig het fundament van onze verzorgingsstaat noemen. En dat is de kern van de UNESCOnominatie. We maken kans: de regering heeft de Koloniën op de eerste plaats gezet voor indiening vanuit Nederland in 2017. Het echte werk moet nog komen: onderzoek naar de unieke waarden van het gebied, gezamenlijke aanpak van de betrokken besturen, gemeenteraadsbesluiten, en vooral goede samenwerking met bewoners en belanghebbenden.

Ko Scheele ibr noBewoners en belanghebbenden in ons gebied waren niet onverdeeld enthousiast bij het idee. Dat is wel te begrijpen als je weet dat het veelal boeren betreft die natuurlijk zorg hebben over de toekomstige ontwikkelmogelijkheden in het gebied. Die zorg bleek wel tijdens inspraakavonden de afgelopen tijd. Er was ook veel verwarring. Reden voor de Vereniging Ommerschans om met LTO Ommen en Hardenberg, Plaatselijke Belangen Vinkenbuurt en Balkbrug om tafel te gaan. Een uitstekend initiatief met ook nog eens een concreet resultaat.

In de kern komt hun voorstel er op neer dat niet het hele gekoloniseerde gebied nodig is voor het verhaal van de Ommerschans. Het gebied rondom de daadwerkelijke schans, dat nu erkend dorpsgezicht is, zou voldoende moeten zijn. ‘Erkend Dorpsgezicht’ geeft voldoende bescherming voor de UNESCOstatus. Oftewel: verklein het gebied en er hoeft op het punt van de bescherming niets te worden veranderd.Dat is in ieder geval een helder standpunt waar collega De Vent en ik mee verder kunnen en inmiddels hebben ingebracht in de internationale stuurgroep. Het geeft Ommerschans een nieuwe kans!

Ko Scheele
ko.scheele@ommen.nl

Bron: gemeente Ommen

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet getoond.