Erwin Nyhoff, een bijzondere rockmuzikant met een uniek stemgeluid, maar ook gewoon down to earth, opgewekt en vriendelijk. Natuurlijk Ommen maakte kennis met hem. We ontmoetten Erwin op zaterdag 14 maart 2015 in de gang voor de theaterzaal waar hij druk bezig was met soundchecken, want ’s avonds zou hij optreden in Theater Carrousel in Ommen. Natuurlijk Ommen sprak met hem over zijn muzikaliteit, jonge jaren en carrière.
Foto: Erwin Nyhoff in Theater Carrousel stemt zijn gitaar on-stage
‘Erwin, waar komt de muzikaliteit vandaan?’ ‘Muzikaliteit zit in de familie’, zegt Erwin Nyhoff. ‘Mijn vader hield van Rock en Roll en kon zingen. Ik ben opgegroeid op het platteland tussen Dalfsen en Ommen, vlakbij Vilsteren. Mijn opa hoorde ik altijd zingen op het erf van de boerderij, hij zong voornamelijk schlagers en Nederlandstalige muziek. Ja, aan de Nyhoff kant zit muzikaliteit.
Mijn buurman ‘buurman Kogelman’ vroeg me toen ik een jaar of vier was wat ik later wilde worden. Ik hoefde er als klein jochie niet over na te denken en had direct mijn antwoord klaar. Vanaf jongs af aan wist ik al dat ik muziek wilde maken en wilde zingen.
Op de lagere school volgde ik gitaarles. Daar deed ik wel stiekum over, iedereen hoefde dat niet te weten. De leraar, die er van wist, vroeg me wel eens, neem de gitaar toch mee. Maar ja….. eigenlijk was ik destijds best een beetje verlegen. Uiteindelijk is het er toch van gekomen, mijn moeder gaf me een zetje en zo kwam mijn gitaar toch tevoorschijn en begon ik te zingen op een familiefeestje.
Ik kan me ook nog goed herinneren dat ik op de middelbare school live optrad. We speelden toen Pretty Woman, het bekende nummer van Roy Orbison. Eén iemand, oh ja, Martin Weelink was dat, was verkleed als vrouw’ lacht hij ‘het was geen gezicht, de naaldhakken en minirok, maar het is zo leuk om daaraan terug te denken. Zulke dingen vergeet je nooit meer, ook dat had met muziek en optreden te maken.
En in die tijd had je Danny de Munk, dat was wat. Ik was behoorlijk gezond jaloers op hem. Want, wat leek het mij toch ook mooi om voor mensen te zingen en een groot publiek te mogen bereiken. Ik wilde dat ook, beroemd zijn. Niet om het beroemd zijn, maar als je dat bent dan ben je er zeker van dat veel mensen je liedjes horen en dat was mijn doel’.
40 Strings, zo heette Erwins eerste band. Een vierkoppige hobbyband waarin hij samenspeelde met Henk Holsappel, Wilco Lindeboom en Richard Kamphuis, zoals hij vertelt. Het eerste echte optreden met band was in de oude Beatrix Mavo in Ommen midden jaren tachtig. Wellicht vond dat optreden plaats in Passa Tempo, de jongerensoos. De naam kon Erwin zich niet meer herinneren, dat is zo lang geleden, maar dat moet het wel zijn geweest.
‘In Ommen en omgeving werd onze band 40 Strings veel geboekt. Op de muziekavonden in Ommen speelden we regelmatig in De Tronk, werden vast geboekt door Jan Ester bij de Stapperij, we speelden in de Gildekelder en Café de Herberg. We hebben op zoveel plekken gespeeld. Vervolgens werd ik door twee jongens uit Zwolle benaderd die op zoek waren naar een muzikant, met een bepaalde sound, om een band te vormen. Het was voor mij een mooie kans! Ik was erg ambitieus en timmerde aan de weg op zoek naar een ingang, op zoek naar meer succes. Ik sloot me bij de jongens aan en de band Prodigal Sons werd een feit.
De band Prodigal Sons werd begin jaren negentig opgericht. In 1993 hebben we een CD gemaakt. Het nummer ‘You still think’ van de CD ‘Wine of life’ werd een grote hit en veel gedraaid op de radio. Het nummer was opgenomen in Amerika. We speelden o.a. in voorprogramma’s van Alanis Morissette en Pearl Jam, stonden o.a. op Lowlands, Pinkpop en andere poppodia. In 1997 stopte de band.’
Erwin liet zich niet uit het veld slaan. ‘Ik was al zover gekomen, dat laat je niet meer los. De combinatie van liefde voelen voor de muziek en weten dat er mensen zijn die je muziek en stem graag horen zorgt ervoor dat je niet opgeeft. Met de muziek wil je iets betekenen voor anderen. Of je nu verdriet hebt of je bent vrolijk, er is altijd een nummer te vinden dat past bij een bepaalde stemming.
Uiteindelijk besloot ik om in 2011 mee te doen aan het programma ‘The Voice’. Ik wilde mijn carrière nieuw leven in blazen, waarbij ik natuurlijk stilletjes hoopte op een doorbraak. Begin 2012 behaalde ik de derde plek in de finale. Wat er daarna gebeurde, daar kun je je niet op voorbereiden. Je weet niet wat je overkomt, het was een hectisiche tijd. Een geweldige tijd overigens, hoewel ik wel blij ben dat ik nu in een wat rustiger vaarwater ben terechtgekomen. Ik treed wekelijks een aantal keren op. De ene keer iets meer dan den andere en dat vind ik ook prettig want dan blijft er ook tijd over om zelf te schrijven, wat dat doe ik ook heel graag.’
‘Vanavond treed je op in het Theater. Ben je gespannen voor optredens?’ ‘Ja, altijd. Ik denk dat het wel gezonde spanning is, althans dat hoop ik’ antwoordt hij met een knipoog. Ondertussen komt zangtalent Yvette Herbrink uit Vilsteren binnenlopen. Zij is vanavond te gast tijdens het optreden van Erwin en zal samen met Erwin een aantal nummers zingen.
Foto: Erwin Nyhoff met gast Yvette Herbrink soundchecken samen
Als hij niet hoeft op te treden dan kijkt hij onder andere graag een film gewoon tv. ‘Wandelen doe ik zo goed als dagelijks. Ik sport momenteel niet maar bewegen is belangrijk. Overigens, sportte ik in mijn jeugd wel veel. Ik voetbalde bij de voetbalvereniging in Dalfsen en speelde ook regelmatig in Ommen. Ik speelde regio-selecties en vervolgens ook nog een paar jaar bij de jeugd van PEC Zwolle’
De ideale omstandigheid om muziek te schrijven is als ik rustig ben in mijn hoofd, bijvoorbeeld op vakantie. Ergens lekker achteraf op een camping. Vaak is het zo dat ik eerst geen gitaar aanraak. Ik heb dan echt mijn rust nodig. Maar na een aantal dagen begint het te kriebelen en komt de gitaar tevoorschijn en kan ik spontaan schrijven. Een tekstregel maar ook een melodie kan het begin zijn van een liedje, dat verschilt.’
‘Liedjes schrijven, zingen en gitaarspelen. Als je voor één ding moest kiezen wat koos je dan?’ ‘Dat is erg moeilijk. Voor mij valt het samen.’ ‘ Zijn er voor jou nog uitdagingen? Wat wil je nog meer bereiken?’ ‘Erwin Nyhoff in Carré, dat zou fantastisch zijn, hoewel het optreden in kleinere theaters ook heel geweldig is. Ik hoop dat Carré gaat lukken. Mijn ervaring leert: waar een wil is is een weg. Positief vooruitkijken en je blijven ontwikkelen in je vak is enorm belangrijk. Het maakt niet echt uit voor hoeveel mensen ik zing. Als mensen genieten van mijn muziek dan geniet ik ook.’
Mooie woorden waarmee we het gesprek met Erwin Nyhoff afsluiten. We gaan nog even mee naar de Theaterzaal in Theater Carroussel in Ommen waar hij vanavond optreedt en waar Yvette Herbrink gast is. De soundcheck wordt voortgezet.
Meer informatie en boekingen: ErwinNyhoff.nl. Volg Erwin Nyhoff op Twitter en/of Facebook.
Tekst en foto’s: Marjolijn Rhee, NatuurlijkOmmen.nl.
