OMMEN – De 4 mei herdenking op de Besthmenerberg trok ook dit keer weer enkele honderden belangstellenden. Elk jaar kan de organisatie meer bezoekers welkom heten bij het oorlogsmonument dat herinnert aan het gevangenkamp Erika tijdens de Duitse bezetting 1940-1945.
Bijzonder was dit keer dat behalve de toespraak van burgemeester Mark Boumans ook een oud-gevangene van kamp Erika tot de aanwezigen sprak.
Het was de 92-jarige Harry Burgers, die voor deze gelegenheid vanuit Nijmegen naar Ommen was afgereisd. Burgers vertelde over de martelingen die hij en zijn medegevangenen moesten ondergaan. Behalve Burgers waren ook de oud-gevangenen Eigenraad, Van Heerde en Spijkers naar de herdenking in Ommen gekomen.
Foto: De heer Harry Burgers uit Nijmegen.
Na de toespraken was er een gedicht van Tijl Braaksma, scholier van de openbare basisschool Nieuwebrug, die het oorlogsmonument heeft geadopteerd.
Foto: Scholier Tijl Braaksma van OBS Nieuwe Brug.
Na het spelen van The Last Post door Jan Veneman en twee minuten stilte, werd het Wilhelmus gezongen. Vervolgens was er een defilé van bloemlegging, namens de oud-gevangenen van Erika, namens de gemeente Ommen, namens het 4 mei comité en tot slot de OBS Nieuwebrug.
Na de plechtigheid was er voor de aanwezigen koffie in de Besthmenermolen.
Burgemeester Mark Boumans onderstreepte in zijn toespraak het belang van gedenken, vooral om het bij veel mensen nog diep in de herinnering aanwezig is. “Vandaag herdenken wij dat vrijheid niet van zelfsprekend is. Onze vrijheid is zwaar bevochten. En vandaag herdenken wij de slachtoffers die voor onze vrijheid hebben gestreden en daarbij het leven hebben verloren. Wij moeten deze zwaar bevochten vrede en vrijheid koesteren en ons altijd beseffen dat wij leven in een land waar je mag zeggen wat je wilt, waar je mag zijn wie je bent, waar je mag leven zoals je dat wilt zonder dat je daarvoor vervolgd wordt”.
Boumans stond ook stil bij de actualiteit en bij de vluchtelingen die nog steeds oorlogen moeten ontwijken en op de Besthmenerberg tijdelijk opgevangen konden worden. “Vluchtelingen die in hun eigen land oorlog zien, of onderdrukt worden om wie zij zijn of een mening die zij hebben. Mensen die ook de verschrikkingen hebben gezien. Zij hebben hier, mede dankzij de inzet van veel inwoners van Ommen, een tijdelijk thuis gevonden. Een plek waar zij vrede en vrijheid hebben, en waar zij een begin hebben kunnen maken een nieuw bestaan op te bouwen”.
Volgens Boumans zijn op kamp Erika mensonterende dingen gebeurd die velen het niet hebben overleefd. “Vandaag staan wij op een plek waar de mens zijn donkere kant heeft laten zien. Hier hebben mensen laten zien waar zij toe in staat zijn anderen aan te doen. Mishandeling, vernedering, moord. Mensen of beter onmensen straften hun medemens hard door het zware werk, het karige eten en de erbarmelijke omstandigheden in het kamp”.
Tekst: Harry Woertink
Tekst en foto’s: Marjolijn Rhee | Natuurlijk Ommen
