Gedreven en vastbesloten

Ze is vastberaden, weet heel goed wat ze wil en dat gaat ze bereiken ook. Zo vertelde Maaike Huizing uit Ommen. Verbaasd was ik toen ik deze jonge serveerster sprak op een terras in Ommen, zo`n verhaal had ik nooit verwacht.

Maaike, 16 jaar, stond aan de zijkant van het terras rond te kijken of ze mensen van dienst kon zijn. Een beetje onwennig keek ze wel. Ze nam bij ons de bestelling op en bracht ons bestek. Ze nam weer plaats aan de zijde van het terras en wierp een blik over de mensen die er zaten. Ze was wat stil en keek rond met een dromerige blik. Dit trok mijn aandacht.

Vanuit mijn stoel vroeg ik haar: ‘Ben je hier pas begonnen?’ Ze kwam naar me toe en vertelde dat ze al een paar maanden werkte. Het was een heel warme zomerdag en ik vroeg haar of ze de hele dag al werkte. Ze vertelde dat ze nog een paar uurtjes moest werken en dan was ze vrij. Dit vond ze wel fijn want ze had wat pijnlijke voeten. We kwamen verder in gesprek en ze vertelde dat ze vakantiewerk deed. Ik vroeg haar welke opleiding ze deed en wat ze wilde worden.

‘Ik wil later mijn eigen Patisserie beginnen in Frankrijk en ga hiervoor een opleiding volgen aan het Deltion College in Zwolle. Ik spaar heel veel en ben vastbesloten al sinds mijn 12e.” Ik vroeg haar waarom ze precies voor Frankrijk koos. Ze vertelde: ‘We waren daar eens op vakantie en het is daar zo mooi. Daar wil ik mijn eigen Patisserie openen, maar daar is veel geld voor nodig dus alles wat ik verdien zet ik op zij, verjaardagsgeld, geld dat ik met folders brengen verdien, noem maar op. Sinds kort kan ik zelf bij mijn spaarrekening waarop ik alleen maar geld stort. Ik gebruik alleen mijn kleedgeld om van te leven. De rest zet ik allemaal opzij. Ik vind het leuk om te werken en ik hou van hard werken.’

‘Weet je al hoe de Patisserie er later uit moet komen te zien?’ Ze vertelde ze dat ze folders in huis had en dat ze al helemaal wist hoe die Patisserie er moest komen uit te zien. ‘Denk je niet dat je mening verandert als je later een vriendje vindt in Nederland?’ ‘Nee hoor, die gaat gewoon mee, want ik ga naar Frankrijk en met één doel, een Patisserie beginnen en heerlijk leven.’

Ik zei tegen haar: ‘Zorg wel dat je het recept van de mergpijpjes vraagt die ze hier verkopen want die zijn zo enorm lekker!’ Ze zei: ‘die leer ik vast zelf wel maken op de opleiding’.
Wat een boeiend gesprek met zo`n jong meisje, dat het volgens mij helemaal gaat maken in Frankrijk. Dat moet haast wel als je zo zeker bent van je zaak en al vier volle jaren op weg bent en je doel nastreeft. Ze gaf aan dat ze weer verder moest werken en wij wensten haar succes.

Maaike ging weer aan de zijde van het terras staan waarna een collega naar haar toeliep en haar vroeg: ”Ik moest even met je overleggen wanneer je liever werkt, de zaterdag of de zondag i.v.m. het inroosteren’.
Haar antwoord was niet anders dan verwacht: ‘Het maakt me niet uit, ik kan altijd wel’.

Wat leuk en wat uniek eigenlijk…