We kennen hem als de goedlachse Bram van  Keurslager Veltmaat in Ommen. Na maar liefst vijf jaren neemt Bram Knol afscheid van Ommen. Natuurlijk Ommen zocht hem op zijn laatste werkdag, dinsdag 25 oktober 2016, op bij Keurslager Veltmaat. ‘Het is moeilijk, het is ontzettend raar zo’n laatste dag, maar ik volg mijn hart, ik heb hier in de winkel fantastische mensen leren kennen en veel geleerd, nu is het tijd voor een volgende stap’, aldus Bram Knol. We vroegen Bram hoe hij hier in Ommen terecht is gekomen. Wat drijft deze ondernemende jonge man die duidelijk zijn hart op de goede plaats heeft zitten. Niet alleen voor zijn vak maar ook voor de mensen met wie en voor wie hij werkt.

Met veel plezier deelt hij zijn verhaal met Ommen. Lees hieronder Bram zijn verhaal….

bram-knol-ibr-no-idk-ibr-no2
Foto: Bram Knol verlaat Ommen, volgt zijn hart en gaat zijn droom achterna, op weg naar een eigen slagerij.

Ik ben Bram Knol en 31 jaar oud. Op mijn 15e ben ik gaan werken als zaterdaghulp in de C1000 te Meppel. Daar kreeg ik het aanbod om de slagersopleiding te gaan volgen. Deze kans greep ik met beide handen aan want met vlees werken is mijn passie. Na 10 jaar gewerkt te hebben als slager bij de C1000 was ik op zoek naar meer ambacht.

Tijdens de verjaardag van mijn vader in december 2010 tipte mijn tante, woonachtig in Ommen, me dat ze bij de Keurslager Helmus een knecht zochten. Dit had nog niet in de krant gestaan. Op een dinsdag ben ik naar de slagerij gegaan en vroeg naar de slager, de heer Helmus. “Deze doet een middagdutje, als je wilt mag je over een uurtje terug komen”, was het antwoord. Zo gezegd, zo gedaan. Nadat ik Ommen verkend had ben ik naar de slagerij teruggekeerd en heb me voorgesteld aan de heer H. Helmus. Na het kennismakingsgesprek hebben we afgesproken dat ik een paar dagen zou meelopen om in de keuken van de Keurslager mee te kijken. Ik had nog vakantie-uren genoeg, heb een week vrijgenomen om zo een paar dagen proef te kunnen draaien in de worstmakerij bij de Keurslager. Er ging een wereld voor mij open, er werd worst gemaakt en er was veel ambacht. Het was allemaal nieuw voor mij. In de C1000 was ik dan wel volleerd chefslager – bij de C1000 leerde je lapjes snijden en met de computer werken, de slager verdween steeds meer uit het winkelbeeld. Dat was voor mij de reden om mijn baan op te zeggen en intrek te nemen bij de Keurslager, want het ambacht spreekt mij erg aan en bij de Keurslager is de klant geen nummertje maar een persoon.

bram-knol-ibr-no4

Na een poosje bij de Keurslager aan de gang te zijn geweest kreeg ik het worsten maken steeds meer in de vingers. Zodoende kwam ik met Helmus in gesprek over een opleiding tot worstmaker. Dit was voor mij een mooie kans om mijn horizon te verbreden en zo ben ik na een paar jaar weggeweest te zijn van het SVO weer in de schoolbanken.

Er ging opnieuw een wereld voor me open. Ik leerde worst maken, dat vond ik prachtig en de opleiding werd succesvol afgerond. Na enige tijd in de worstmakerij gewerkt te hebben werd de zaak overgedaan. De heer Helmus ging met pensioen en Harold Veltmaat (mijn chef) werd nu de eigenaar. Zodoende kon ik meer in de winkel werken en kreeg ik veel meer contact met de klanten, dat vond ik erg leuk. Naarmate de jaren verstreken werd het allemaal vertrouwd. Ik leerde Ommen kennen en Ommen leerde mij kennen. Ik kreeg het gevoel dat ik elke ochtend naar mijn eigen zaak liep en ik hield mezelf elke ochtend weer voor de gek. Op een gegeven moment heb ik de knoop doorgehakt “Ik wil een slagerij voor mezelf, mijn eigen ding doen.”

bram-knol-ibr-bedankt

Ik heb verschillende organisaties benaderd om te weten te komen of er ergens een slagerij ter overname kwam. Op het laatst heb ik contact gezocht met de Keur (keurslagersorganisatie), deze tipte me over een slagerij, die ter overname zou komen. Ik heb contact opgenomen met de eigenaresse. Na een paar gesprekken te hebben gehad en een paar weken bedenktijd heb ik de knoop doorgehakt. Ik heb mijn baan bij Keurslagerij Veltmaat opgezegd om een jaar in loondienst te gaan werken bij een Keurslager in Dwingeloo met de mogelijkheid deze slagerij na een jaar over te nemen en zo mijn droom achterna te gaan om een eigen slagerij te hebben.

Na veel mooie jaren bij de Keurslager neem ik, met pijn in het hart, afscheid van het mooie Ommen. Bedankt voor alles! Bram Knol.

bram-knol-ibr-no-dag2

Bram Knol, bedankt voor je bijdrage op Natuurlijk Ommen en het delen van je verhaal. Ben ik in het mooie Dwingeloo, dan zal ik je daar zeker een keer bezoeken. Blijf je hart volgen! Het ga je goed…..

Tekst en foto’s: Bram Knol i.s.m. Marjolijn Rhee | Natuurlijk Ommen

Volg Natuurlijk Ommen op Facebook
Volg Natuurlijk Ommen op Twitter

Meer info over Stadswandelingen in Ommen.
Meer info over Verblijven in Ommen.
Meer info over Activiteiten in Ommen.
Meer info over Bezienswaardigheden.
Meer info over Eten en drinken in Ommen.
Meer info over Winkelen in Ommen.

Heb je een tip of een vraag voor de reactie? Mail naar: redactie@natuurlijkommen.nl

Een reactie op "Bram Knol: ‘Met pijn in mijn hart neem ik na vijf fantastische jaren afscheid van Ommen, bedankt voor alles’"

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet getoond.